(ضرب ا المثل های خشکی(6

سي سي سَمبَل پر حرفي...حسن ميرحسين خَاطِر جَمعي

سوارَه چه مِدونَه در ... پيادَه چه مِگذَرَه

سوره ي ياسين خوندَن وَر گوشِ خر

(ع

عقلِ مَردُم دَ چَشونينويَه

عروس پسر٬مارِ دو سَر٬نِش مِزَنَه با هر دو سَر

علي خون ديدَه يا زخمِ شمشير خوردَه

علاج واقعه قبل از وقوع بَايد کرد

بلا نديده دعا شروع بَايد کرد
(ف

فُحشورَ باد مِبَرَه تَپُّو رَ خَر مُخُرَه
(ق

قرض که از چهل بُگذَشت هر شُوْ پَلوْ

قَد دَارَدِه٬ قَامَت دَارَدِه٬ اِستِقَامَت نِدَارَدِه

قَسَمِ حضرتِ عبّاس و دُمِ خروس
(ک

کلاه مردم نَمُکُنَه کلاهي

کلاه رَ که وَر دَاري مُمونَه رُسوَايي

کور از خدا مَايه دو چشم بينا

کار هر کس نيست خرمن کوفتن

گاو نر مي خواهد و مرد کهن

کاره که چَش مُکُنَه اَبرو نَمُکُنَه

که اسبِ تو رَ خَر وَر گفتَه

کِشمو پِخَلي شُدَه علي قنبري هم خر خور بيَاردَه

کم گوي و سنجيده گوي
(گ

گُرگ وَر گَلَه خورد واي بَر يک بُزي

گُو وَر خَرمَن کِردي

گُل وَر مُگُفتَن و گُل مِشنيدَن

گوشت و پوستي از شما اُستُخوني از ما

گره که با دست وا مِشَه با دَندو وا نَمُکُنَن

گر نگهدار من آنست که من ميدانم

شيشه را در بغل سنگ نگه ميدارم

گر چه گدايي ننگ دَارَه در عوض برکت هم دَارَه

گِل نميدَه رَ يه ذَرَّي اُوْ هم بَاسِه

گرگ وَر گله خورد سگ رَ ريدَ بُگُرُفت
(م

مَستِه اَبرويي رَ عِين کُنَدِه بِزَدِه چَشوني رَ هَم کور کِردِه

مو رَ از ماست مِکَشَه

مريضي به خروار ميَه و به مثقال مِرَه

مِثلِ خر تو گِل گير کِردِي

مُشتِ اول بر ديده رواست

موش به عصا رژ ه مِرَفت
(ن

نه خوردَه نه بُردَه گِرِفته دردِ گُرده

نون دستِ فقير رَ بگير بده دستِ بَچَّه ي دارا

نيم من علم صد من عقل

نَه به اودَم که به خونت مِرَ مِهمون مُکُني نه به ايدَم که دَمِ در مِرَ بيرون مُکُني